SENARYO ÖRNEKLERİ 1 ( Vasiyet )

VASİYET

KISA FİLM SENARYOSU

Elimdeki tüm senaryoları blog sayfamdan yayınlamaya karar verdim.

Aslında kendi sitemde yayınlamıştım ama buradan da vermek istiyorum. 

İlk senaryom, ilk filmim Vasiyet'e ait. 

Detayları buradan edinebilirsiniz: www.erolcelik.net
______________________________________________________________________________

Filmi buradan izleyebilirsiniz.

_____________________________________________________________________

Vasiyet | 2007 | (10:26)

Yazan ve Yöneten

EROL ÇELİK

MEHMET İMAMOĞLU

COŞKUN ŞAHİN

Oyuncular

ELİF İLBAY

MEHMET İMAMOĞLU

EROL ÇELİK

Müzik

MOZART

Grafik

ALİ ARGUN

_________________________________________________________________________

Sinopsis

Vasiyet 

En iyi arkadaşlığı sorgulamak mı en kolayıdır, en iyi arkadaş için cesaretli olmak mı? Cesaret, öyle bir zaman gelir ki, anlamsızlaşır. Ortada bir vasiyet vardır ve bu öylesine ağır bir yük olmuştur ki en yakın arkadaşın sırtında, ömrünün sonuna kadar taşıyacağı bir sorumluluktur artık. Öyle bir vasiyettir ki, yapılması hem mümkün olmayan, hem bir töreymişçesine mecbur olunan.

Tam bu noktada aklı karışan bir gencin, en yakın arkadaşının bizzat kendisinden istediği son isteğin, destansı karmaşasının öyküsü anlatılır. Vasiyet yerine gelmeli, dostunun son arzusu için, onun sevdiği kadınına son bir ziyarette bulunulmalıdır.

Üç kişi arasında geçen çift kişilikli bir öykünün, karelere sığan kesiti.

Buyurun.

__________________________________________________________________________________________________________________________

Senaryo Örneği 1 

VASİYET
( Senaryo )

SAHNE 1 / DIŞ / GÜNDÜZ / RENKLİ

Cem, araba kullanmaktadır. Yüzünde korku ve

Sıkıntı vardır.

Cem’in bakış açısından aracın dışı görülür, görüntüler

Hızlı akıtılır.

SAHNE 2 / DIŞ / GÜNDÜZ / RENKLİ

Cem arabasından iner. Soğuktan korunmak için  paltosunun

Yakalarını kaldırır.

Cem yürüyerek bir apartmanın önüne gelir ve içeri girmeden

önce bir şeyler hatırlarcasına gözlerini yumar.

SAHNE 3 / İÇ / AKŞAM / EV / SİYAH BEYAZ

Cem gözünü açar (yakın plan; close up ) aynı anda

görüntü siyah beyaz olur.

Cem dairenin ziline basar.

Kapıyı Cahit açar. Üstü başı, saçları dağınıktır. Moralsiz ve

bitkin bir halde arkadaşını karşılar.

-Cahit: Ne haber? girsene içeri.

Cahit, Cem’i beklemeden içeri girer. Arkadaşına kendisini

takip etmesini belirten bir el hareketi yapar.

Cem bu karşılamadan dolayı sinirlenir.

-Cem: Ne güzel karşılama lan   bu, hem acil gel diyorsun, hem de şu surata bak.

Kapı kapanır. Kamera kapıyı dıştan görür.

SAHNE 4 / İÇ / GÜNDÜZ / EV / RENKLİ

Başka bir kapı görünür (renkli)

Bir el zile basmaktadır ve zilin üzerinde Feray yazar.

Kapıyı feray açar ve yüzüne bir şaşkınlık oturur.

İlk önce kafasında ne yapacağına karar veremezmiş gibi

bekler. Kısa sürede toparlayarak misafirine yapmacıkta

olsa gülümser.

-Feray: Aa merhaba Cem, nasılsın?

Cem’in yüzü görünür ama onun yüzünde hiçbir ifade

yoktur.

Feray, acaba başka kimse var mı diye, Cem’in arkasına

bakar.

-Cem: Merhaba Feray, kusura bakma rahatsız ediyorum. Şey buralardan geçiyordum da biraz konuşabilirmiyiz diye soracaktım.

Cem duraklar, derin bir nefes aldıktan sonra devam eder.

-Cem: Yani zamanın varsa tabi.

-Feray: Hayrola, ne oldu? Kötü bir şey mi var?

-Cem: Yo, yo biraz sohbet ederiz diye düşündüm sadece, istemezsen hemen gidebilirim.

-Feray: Yok canım, bir sakıncası yok, içeri girsene.

Kamera, evin içinden Cem’in içeri girişini görür.

SAHNE 5 / İÇ / AKŞAM / ODA / SİYAH BEYAZ  

Odaya önce Cahit, ardından Cem girer. İkiside oturunca

Cahit parmaklarını kıtlatarak dudaklarını birbirine bastırır

-Cahit: Canım çok sıkılıyor kanka, daralıyorum.

Cahit derin bir soluk alarak gözlerini yere diker.

Cem ayaklanır.

-Cem: Belli oluyor.

Cem (bel plan) Cahit’in boş bakan gözlerine öfkeyle

bakar.

-Cem: O orospu yüzünden değil mi?

SAHNE 6 / İÇ / GÜNDÜZ / ODA / RENKLİ

Feray bel plan görülür. Eliyle oturma odasını işaret

eder.

-Feray: Gelsene.

Cem odaya girdiğinde montunu çıkarmaya yeltenir ama

sonra bundan vazgeçer.

İkiside oturunca birbirlerine sessizce bakarlar.

Yüzlerinde karmaşa vardır.  

Feray sonunda ayağa fırlar ve mutfağa yönelir.

-Feray: Kahve ister misin?

-Cem: İyi olur. Sade lütfen.

Feray mutfakta; nereden çıktı bu adam der gibi,

başını ve ellerini sallar.

Cem oturduğu yerde huzursuzdur (kımıldanır).

Feray kupaları tezgaha bıraktığı sırada Cem,

içeriden seslenir.

-Cem: Hayat nasıl gidiyor Feray?

Cem imalı sözlerini duyurabilmek için sesini yükseltmiştir.

Feray, bu sefer; şimdi başlıyoruz der gibi

ellerini kaldırdı.

-Feray: İyidir. Fena değil yani.

Feray elinde iki kupayla odaya girerken yüzünde

yapmacık bir gülümseme vardır. Kupalardan birini

Cem’in önüne koyar ve karşısına geçerek oturur.

Cem kahveden ilk yudumunu susamış gibi çabucak alır.

-Cem: Buraya neden geldiğim hakkında bir tahminin vardır herhalde.

-Feray: Evet… Konu Cahit değil mi?

Feray yutkunur.

-Feray: Ama şunu iyi anla ben…

Cem elini kaldırarak nazikçe karşısındakini susturur.

-Cem: Sakin ol. Buraya Cahit’le tekrar birlikte olmanı istemek için gelmedim… inan bana…

Cem Feray’a bakarak gözlerini kısar.

-Cem: Sadece biraz konuşacağım ve sonrada gideceğim… çünkü… benim içimi rahat bırakmayan bir şeyler var… ne olur dinle.

-Feray: Tamam konuşalım tabi, ben bundan rahatsız olmam ama hiçbir zamanda sorgulanmak istemem. Bunu anlayışla karşılarsın herhalde.

Feray konuşmaya devam edecekken Cem araya girer.

-Cem: Hayır hayır, sorgulamak gibi bir niyetim yok, zaten buna hakkımda yok. Sadece bilmediğin birkaç şeyi anlatacağım, buna da benim hakkım varmış gibi geliyor. Sonra sana söz veriyorum gideceğim ve bir daha rahatsız edilmeyeceksin. Bundan emin olabilirsin. Söylediğim gibi beni sadece biraz dinlemen yeter.

Feray Cem’deki gerginliği fark eder ve huzursuz olur.

-Feray: Tamam konuşalım ama benim fazla vaktim yok.

-Cem: On dakika. Söz sonra gidiyorum. Sadece içim rahatlayacak.

Cem aceleyle kahveden bir yudum daha içer.

Feray kendinden emin olmaya çalışarak konuşur.

-Feray: Tamam başlayalım o zaman.

-Cem: Öncelikle, buraya gelişim hakkında Cahit’in hiçbir bilgisi yok. Buna yemin ederim. Zaten şu an bunu umursayacağını da zannetmiyorum. Çok daha önemli sorunlarla karşı karşıyadır şimdi.

-Feray: Ne demek şimdi bu?

Feray kaşlarını çatarak sorar. Cem bakışlarını

karşısındakinden kaçırarak devam eder.

-Cem: Boş ver nasıl olsa öğreneceksin.

-Feray: Bak söz vermiştin, bir sorun çıkmayacak değil mi? yoksa daha fazla konuşmak istemiyorum.

-Cem: Sorun yok.

Feray bel plan görülür. Tedirgin ve dikkatlidir.

SAHNE 7 / İÇ / AKŞAM / ODA / SİYAH BEYAZ

Cem bel plan görülür. Çok sinirli ve öfkelidir.

Cahit bel plan görülür, sakalı karışık, yere bakmaktadır.

-Cem: Demek ayrıldınız ha? Hemde bu kadar boktan bir sebepten

-Cahit: Hanım efendi terk etti bizi! Tabi... benimle macerası bitti. Para da bitince kendine eğlenecek başka şeyler bulacak.

-Cem: Gördün mü ebeninkini? Bu kaltak yüzünden benimle bile aranı bozmuştun.

Cahit, ceme sıkıntıyla bakar ve pişmanlık dolu nefesler alır.

-Cem: Yapma Cahit, etme Cahit, bir kızın götünden bu kadar gitme Cahit. Ama yok!

Cahit parmaklarını kıtlatmaya devam eder.

-Cem: Neyse, siktir et, ucunda ölüm yok ya.

-Cahit: Yok mu?

-Cem: Yok tabi. Ne olacaktı? Üç gün sonra unutursun.

-Cahit: Sen öyle düşün.

Cahit bir şeyler söylemek için derin nefes aldı ama

arkadaşı onu susturdu.

-Cem: Oldu anasını satayım, şimdide liseliler gibi kendini parçala.

SAHNE 8 / İÇ / GÜNDÜZ / ODA / RENKLİ

-Cem: Ne kadar birlikte kaldınız? Yani süre ne kadardı?

-Feray: Bir buçuk yıl kadar. Neden sordun?

-Cem: Peki, gerçekten cahit’i sevdin mi?

-Feray: Elbette, çok ilginç biriydi, ondan hoşlanmadım dersem yalan olur. Ama bunları şimdi neden soruyorsun?

-Cem: Son soru; onun seni ne kadar sevdiğini, yada derecesini biliyor muydun peki?

-Feray: Bak Cem, konuyu nereye getirdiğini çok iyi anladım ama şunuda senin anlaman gerekiyor, bu saatten sonra bir şeyleri değiştirmek niyetinde değilim. Bu yüzden konuyu kısa yoldan kapatmak istiyorum.

-Cem: Benim hiç bir amacım yok. Zaten amacım öyle de olsa hiç bir şey değişmeyecek.

Feray sinirlenmiştir.

-Feray: Ama dönüp dolaşıp konu Cahit’e geliyor.

-Cem: Lütfen beş dakika daha sabret.

-Feray: Tamam, tamam. Cahit bana değer veriyordu ve bende bunu biliyordum. Ama yürümedi işte...

-Cem: Sence ne kadar değer veriyordu?

Feray düşünmek için soluklanır.

-Feray: Beni kıskanacak kadar.

-Cem: Ayrılamanızın sebebi onun kıskançlığı mıydı?

-Feray: Hayır, o sadece biri.

Cem alt dudağını ısırarak başını salladı.

-Cem: Anlıyorum!

Cem son cümlesinden sonra Feray’a sertçe baktı.

Feray bu bakışta korkmuştu.

-Feray: Tamam cem bu kadar yeter, şimdi gitmeni istiyorum. Lütfen.

Feray ayağa kalkar. Cem’de ayağa kalkmak için

hareketlendi ama kalkmadı.

-Cem: Sakin ol gidiyorum. Sadece arkadaşımın seni ne kadar sevdiğini açıklayacağım. Şimdi beni iyi dinle.

Cem parmağıyla Feray’a oturmasını işaret eder.

Feray bu emre uyarak oturur.

-Cem: O sana okadar değer veriyordu ki, sen onun için vazgeçilmezdin, ve sonunda ne oldu, sen onu terk ettin.

Feray başını eğerek yere bakar.

Cem’in sesi titremeye başlar.

-Cem: Cahit seni o kadar çok seviyordu ki…

Cem’in gözleri dolar, dudağı titrer. Alt dudağını

duygularını bastırmak için ısırır.

SAHNE 9 / İÇ / AKŞAM / ODA / SİYAH BEYAZ

Cahit ağlamaktadır. Alt dudağını ısırır. Konuşması yeni

bitmiştir ama duyulmaz. Cem ayağa kalkar.

Bağırarak konuşmaya başlar.

-Cem: Saçmalama lan!!!

SAHNE 10 / İÇ / GÜNDÜZ / ODA / RENKLİ

Feray yakın plan görülür, korkmaktadır.

Cem flaşback’in devamı gibi bağırmaya başlar.

-Cem: Cahit senin için intihar etti. Anlıyor musun ha?!!!

Senin için!!!

Sıçayım böyle işin içine!!!

Senin için öldü diyorum…

Feray’ın gözleri büyür ve ağlamaya başlar.

-Cem: Şimdi anladın mı ha?

Seni ne kadar çok seviyordu, söyle bana! Allah belanı versin, senin kaprislerin yüzünden arkadaşıma neler olduğunu anlıyor musun? Hadi anlayıp anlamadığını söyle bana…

-Feray: Evet!!!

Feray çaresizce inler.

Cem onu duymaya çalışıyormuş gibi öne doğru eğilir.

-Cem: Peki bizim ne kadar iyi arkadaş olduğumuzu biliyor musun?

Feray korkuyla Cem’i izler.

Cem, cevabın gelmeyeceğini biliyormuşçasına başını sallar.

-Cem: Anlatayım o zaman…

SAHNE 11 / İÇ / AKŞAM / ODA / SİYAH BEYAZ

Cem odanın içinde dolaşmaktadır. Elleriyle saçlarını

sinirle yolar.

Cahit oturduğu yerden baş parmaklarıyla diğerlerini

kıtlatarak düşünür.

SAHNE 12 / İÇ / GÜNDÜZ / ODA / RENKLİ

-Cem: Cahit intihar edeceği gece beni yanına çağırdı. Bana bir söz ver dedi. Olayların buraya kadar geleceğini bilmediğim için, onu engellemek için hiçbir şey yapamadım. Ona sözümü gururla yerine getireceğime dair söz verdim.

Feray ağlamaya devam eder.

-Feray: Ne istiyorsun benden?

-Cem: Bir şey öğrenmek istiyorum.

-Feray: Ne?

-Cem: Pişmanmısın?

Feray ağlamaktan cevap vermez.

-Cem: Sana bir şey sordum, beni dinle!!!

-Feray: Pişmanım tabi. Ben nereden bilebilirdim böyle olacağını.

Cem dikkat kesilir.

-Cem: Peki Cahit’le tekrar karşılaşsan onu yine sever miydin?

Feray ağlamayı aniden keser. Gözlerinde ümit ışığı yanar.

-Feray: Elbette.

Cem elini beline doğru götürür.

-Cem: O zaman Cahit’in vasiyetini yerine getirmemem için hiçbir sebep kalmadı.

Feray tekrar ağlamaya başlar. Sol elinin dışıyla ağzını örter.

-Feray: Neyin nesi bu vasiyet dediğin?

SAHNE 13 / İÇ / AKŞAM / ODA / SİYAH BEYAZ

-Cahit: Bana bir söz verir misin?

-Cem: Ne sözü lan?

-Cahit: Sen söz verir misin onu söyle.

-Cem: Elbette veririm.

Cahit derin bir soluk alır, sanki cesaretini toplamaya

çalışıyormuş gibi yumruklarını sıkar.

-Cahit: Eğer bana Feray yüzünden bir şey olursa…

…

Onu peşimden gönderir misin?

Cem şoke olmuştur.

-Cahit: Bu sana son vasiyetimdir…

SAHNE 14 / İÇ / GÜNDÜZ / ODA / RENKLİ

-Cem: Artık vasiyeti yerine getirme zamanı.

Cem belindeki silahı çıkarır ve Feray’a doğru tutar.

-Cem: İşte Cahit’in kendini vurduğu silah bu.

Feray artık tamamen susmuştur. İfadesizdir.

-Cem: Arkadaşıma selam söyle ve ona iyi bak.

Cem iki kere tetiğe basar.

SAHNE 15 / DIŞ / GÜNDÜZ / SOKAK / RENKLİ

Cem arabasına yürür.

Sokakta yürüyen insanların görüntüleri akar.

SON