Cevabını veremiyorsam sorusunu sorarım o zaman.
Kitap bir solukta okunur mu? Okunursa akılda kalır mı? Akılda kalması önemli mi?
Kitabı keyif almak için mi okuyorsun? Keyif aldıktan sonra ne yapıyorsun?
Kitaptan bir şey öğrenmek zorunda mıyım? Korkmalı mıyım? Heyecanlanmalı mıyım? Gülmeli miyim? Düşünmeli miyim? Örnek almalı mıyım?
Mecbur muyum? Kasmalı mıyım? Zorunda mıyım?
Ben neden kitap okuyorum? Kitap okumadan yaşayabilir miyim?
Başkalarının uydurduğu şeyler neden beni mutlu etsin veya korkutsun veya düşündürsün?
Bu yetkiyi kim verdi onlara? Neden ben üretemiyorum? Neden başkalarına muhtaç olayım? Neden sırf yazar dedi diye inanayım?
Kitap bir solukta okunmalı mı? Neden okunmasın? Ya da neden okunsun?
Kitap olmasaydı yaşayamaz mıydık? Başkalarının hayatını okumasak, yaşantımız daha mı renksiz geçerdi? Yediğimizden lezzet alamaz mıydık? Dokunduğumuzda hissedemez miydik?
Psikolojimiz mi bozulurdu?
Daha devam edebilirim.
Kitap okuyanla okumayan arasında ne fark var? Cahil midir mutlu olan, yoksa herşeyi bildiğini zanneden mi? Sadelik mi güzeldir, yoksa karmaşa mı?
Devam edebilirim...
Hayallerimiz olmasa nasıl yaşayabilirdik? Kitaplar olmasa nasıl hayal edebilirdik?
Ruhumuzu nasıl doyurabilirdik?
Devam etmeyeceğim.
Kitap bir solukta okunur mu diye soracakken karmakarışık oldum. Ama aklımda sorular olmazsa yaşayamam.
Kitap okumayan boş bakar.
kitap okumanın en güzel tarafı geçen sürenin özgünlüğü bence.Başka bir an okuduğunda bambaşka şeyler hayal edebilir ya da hissedebilirsin.Ya da başka biri okuduğunda...Kısacası tiyatro,sinema gibi hayata renk katar benim için ama daha özgür ve özgün bir halde
YanıtlaSil